Jest to broszura z października 1944 roku, którą Józef Mackiewicz napisał w Krakowie tuż po upadku Powstania Warszawskiego, dostrzegając opanowujące Polskę wojska sowieckie. Oto jak autor ocenia ówczesne wydarzenia: „Mimo wszystko, powstanie przyniosło nam ogromne korzyści polityczne. Bóg zechce rozsądzić, czy równoważą one krew, mord, cierpienia naszych rodaków, hańbę kobiet, zniszczenie klejnotów rodzimej kultury, płacz dzieci. Czy ruiny splamione krwią, czy rozwłóczone po ulicach trupy naszych najlepszych, nie przeszkadzają nam w zimnym rachunku politycznym?”
Broszura została wydana jedynie w liczbie 500 egzemplarzy, z których żadna nie przetrwała wojny, dopiero w 2002 r. w Londynie, w domu wówczas niedawno zmarłej dr Miriam Reisowej, wśród pamiątek, które zostały po zmarłym doktorze Julianie Reisie, okuliście i fotografie amatorze, znaleziono rolkę z dość marnej jakości zdjęciami dwudziestu siedmiu kart maszynopisu. Owe karty były jedynym śladem po broszurce z 1944 roku.
Nina Karsov, współzałożycielka wydawnictwa Kontra, dołączyła do broszury dwa teksty wydanych również przez Mackiewicza własnym nakładem w latach powojennych: „… mówi Rozgłośnia Polska Radia Wolna Europa…” (1969) i „Trust” nr 2. Nowy plan zniszczenia antykomunizmu” (1976). Ich treścią są dalsze losy antykomunizmu
