Józef Mackiewicz – niedoceniony obrońca Kościoła

23-11-2024 Łukasz Czunkiewicz

Zaangażowanie Józefa Mackiewicza w walkę o wiarę zawsze budziło niezrozumienie i kontrowersje. Ten wybitny pisarz i publicysta był w tej sprawie niepojęty, często z winy własnego temperamentu, pośpiechu oraz łatwości przejmowania haseł przez społeczeństwo. Józef Mackiewicz od zawsze był przeciwnikiem socjalizmu i doskonale zdawał sobie sprawę,…

Zaangażowanie Józefa Mackiewicza w walkę o wiarę zawsze budziło niezrozumienie i kontrowersje. Ten wybitny pisarz i publicysta był w tej sprawie niepojęty, często z winy własnego temperamentu, pośpiechu oraz łatwości przejmowania haseł przez społeczeństwo.

Józef Mackiewicz od zawsze był przeciwnikiem socjalizmu i doskonale zdawał sobie sprawę, że najlepszą bronią w walce z owymi ideami jest wiara w Boga. Wielokrotnie relacjonował uroczyste otwarcie świątyń i zachęcał czytelników do składania datków na rzecz ich wykończenia ale równocześnie nie stronił od krytyki Kościoła katolickiego jako instytucji. Szczególnie wrażliwym dla niego tematem były relacje hierarchów kościelnych z komunistami. Zwracał uwagę, że nie należy iść z nimi na kompromis i zaznaczał, że materializm „komunistycznego wyznania wiary” jest niemożliwy do pogodzenia z jakimikolwiek ideałami humanizmu.

Publicysta otwarcie potępiał postanowienia II Soboru Watykańskiego, o jego zorganizowaniu i dramatycznych dla Kościoła katolickiego konsekwencjach, ostrzegał przez wiele lat. W jednym z tekstów opublikowanych na łamach paryskiej „Kultury” pisał o możliwej dechrystianizacji i utracie autorytetu Kościoła. Krytykował zatem duchownych, że dali się wciągnąć we współczesny konformizm „postępowy” i ruszyli w „pogoń za nowoczesnością”

Sobór Watykański II

Pisarz i publicysta znany był również z niechęci do konkretnych hierarchów, wymienianych przez niego nie tylko z nazwiska, ale i z przewinienia. Za swoją bezkompromisową postawę został symbolicznie ukarany po swojej śmierci. W trakcie pogrzebu jeden z asystujących księży, kilkukrotnie przerywał mowę pożegnalną, demonstracyjnie ziewając i nie dopuszczając pracowników zakładu pogrzebowego do ceremonii. Jednocześnie należy wyraźnie podkreślić, że nie wszyscy duchowni traktowali Józefa Mackiewicza jako wroga Kościoła. Warto przypomnieć pełen symboliki gest wykonany przez Jana Pawła II, który na pogrzeb małżonki Mackiewicz delegował swego przedstawiciela, tym samym czyniąc znak uznania i akceptacji dla tych dwojga ludzi.

Źródła:

1. Grzegorz Eberhardt „Pisarz dla dorosłych. Opowieść o Józefie Mackiewiczu”